Je kind verplichten iemand een kusje te geven? Beter van niet.

Je kind verplichten iemand een kusje te geven? Beter van niet.

Bijna iedereen heeft wel een herinnering uit zijn eigen jeugd van die ene oom, tante, opa of oma die je altijd een kusje moest geven. En dat rook dan zo raar, of je voelde net die snor tegen je aan, bah. Eigenlijk wilde je dat helemaal niet, maar ja, ’t moest. Maar is dat eigenlijk wel goed, dat moeten zoenen?

Grenzen

Elke ouder wil dat zijn of haar dochter leert dat ze zelf de baas is over haar lichaam. Dat ze later alleen met een jongen zoent als ze dat zelf echt wil en –ook belangrijk– als hij dat ook echt wil. Dat ze haar grenzen aangeeft als het gaat om seksueel contact en die van anderen respecteert. Nee is nee.

Geef oma maar een kusje

Hoe kan het dan dat er nog steeds ouders zijn die hun kind verplichten oma een kusje te geven als ze op bezoek komen? Dat kinderen hun oom of tante móeten bedanken met een kus en een knuffel, als ze een kadootje krijgen? Op die manier leren kinderen helemaal niet hun eigen grens te voelen en aan te geven. Ze leren dat wat een ander wil belangrijker is dan wat ze zelf voelen.

Doei!

Natuurlijk, als je ergens op bezoek gaat is het beleefd om gedag te zeggen. Dat is dan ook wat we onze kinderen leren. Elise zegt tegen iedereen die we tegenkomen ‘hai!’. Waarmee ze menig hart doet smelten. Als we weggaan zwaaien mijn meiden, en zeggen ‘dah, dah’. Gedag zeggen, en later ook iemand bedanken, vind ik horen bij de opvoeding. Maar voor mij hoeft dit niet lichamelijk te zijn. Eén van de belangrijkste dingen die ik ze wil meegeven is dat hun lichaam van henzelf is. Dat ze hier zelf de baas over zijn en dat ze nooit iets hoeven te doen wat ze niet willen. Dus ook geen verplichte knuffel aan oma en ook geen afgedwongen kus aan oom.